محیط‌های شهری چه نقشی بر سلامت روان شهروندان دارند؟ درس‌آموزی از مطالعات انجام شده در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پژوهشگر دکتری شهرسازی، بخش شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز، ایران

2 دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران

10.22099/udsi.2024.51674.1013

چکیده

شناخت و دستیابی به درک عمیق‌تری از محیط‌های شهری به مثابه اجزاء تشکیل‌دهنده ساختار یک شهر در تطبیق با اثرات روانشناسانه‌ می‌تواند به خلق فضاهای شهری با کیفیت محیطی مطلوب منجر شود و بخش مهمی از سلامت روان شهروندان در گرو همین برخوردهای محیطی شکل می‌گیرد. به نظر می‌رسد نگاهی عمیق به مطالعات انجام شده با انجام یک مرور نظام‌یافته تا حدود زیادی ادبیات موضوع داخلی در این حوزه را منسجم ساخته و ادامه مسیر آن را روشن نماید. پژوهش پیش‌رو با هدف مرور پژوهش‌های مرتبط داخلی در حوزه محیط‌های شهری و سلامت روان در زمینه مطالعات شهری مبتنی بر روش مرور سیستماتیک و تحلیل محتوای کمی و کیفی انجام شده است. پس از بررسی پژوهش‌ها در پایگاه‌های علمی داده مرتبط با زمینه مطالعات شهری و حذف و پایش مقالات طی فرآیند پریزما، تعداد ۴۳ پژوهش انتخاب شدند و محتوای تمامی آن‌ها در زمینه‌های زمان انتشار، نشریه، خاستگاه مطالعاتی، نوع مقیاس فضای مطالعاتی، روش و رویکرد انجام پژوهش، واژگان کلیدی، تمرکز اهداف مطالعاتی و یافته‌های پژوهشی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهند؛ در گذر زمان نگرانی‌ها نسبت به موضوع سلامت روان در ارتباط با محیط‌های شهری افزایش یافته است و ضعف استفاده از روش و ابزارهای تکراری در پژوهش‌های داخلی مشهود است؛ بنابراین کاربست تلفیقی رویکردهای کمی-کیفی می‌توانند در حوزه ادبیات موضوعی نتایج کارآمدتری در پی داشته باشند. یافته‌های کیفی نیز بیانگر این است که اهداف پژوهش‌های منتخب عمدتاً متمرکز بر مقوله مطالعاتی ابعاد و کیفیت محیطی، منظر سبز شهری و مولفه‌های کالبدی-فضایی در ارتباط با سلامت روان‌اند. سلامت روان افراد متأثر از دو جنبه محیطی (ابعاد کالبدی، اجتماعی، عملکردی، ادراکی-بصری، زیست محیطی، دسترسی، ایمنی و امنیت و اقتصادی) و فردی است و در این میان بعد ادراکی-بصری پس از مؤلفه فردی بیشترین تنوع شاخص‌ها را در پژوهش‌ها داشته است.

تازه های تحقیق

  • اهداف پژوهش‌های منتخب عمدتاً متمرکز بر مقوله مطالعاتی ابعاد و کیفیت محیطی، منظر سبز شهری و مؤلفه‌های کالبدی-فضایی در ارتباط با سلامت روان‌اند.
  •  سلامت روان افراد متأثر از دو جنبه محیطی مشتمل بر ابعاد کالبدی، اجتماعی، عملکردی، ادراکی-بصری، زیست‌محیطی، دسترسی، ایمنی و امنیت و اقتصادی و جنبه فردی است.
  •  ضعف استفاده از روش و ابزارهای تکراری در پژوهش‌های داخلی و عدم رعایت الزامات ساختار صحیح پژوهشی در برخی از آن‌ها مشهود است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

What is the role of urban environment in the citizens' mental health? Learning from the published studies in Iran

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Shahvaran 1
  • Hajar Asadpour 2
1 Ph.D. Candidate in Urban Planning & Design, Department of Urban Planning & Design, Faculty of Art & Architecture, Shiraz University, Shiraz, Iran.
2 Ph.D. in Urbanism, Department of Urban Planning, Faculty of Architecture & Urbanism, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran.
چکیده [English]

Understanding and achieving a deeper perception of urban environments as components of a city's structure in adaptation to psychological effects can create urban spaces with desirable environmental quality and citizens' mental health. A deep look at the studies conducted by conducting a systematic review will largely consolidate the domestic literature in this field and clarify its continuation. This study aims to review domestic-related research in terms of urban environments and mental health based on the systematic review method and quantitative and qualitative content analysis. After reviewing the research in scientific databases related to urban studies and eliminating and monitoring articles through the PRISMA process, 43 studies were selected, and their content has been reviewed and analyzed in terms of time, journal, study origin, type of scale of the study space, research method and approach, keywords, focus of study objectives, and research findings. The results show that; Over time, concerns about mental health in urban environments have increased, and the weakness of using repetitive methods and tools in domestic research is evident; therefore, the combined application of quantitative-qualitative approaches can lead to more efficient results in subject literature. Qualitative findings also indicate that the objectives of the selected studies are mainly focused on the study category of environmental dimensions and quality, urban green landscape, and physical-spatial components concerning mental health. The mental health of individuals is affected by two environmental aspects (Physical, Social, Functional, Perceptual-Visual, Ecological, Access, Safety and Security, and Economic dimensions) and the individual. Among them, the perceptual-visual dimension has the greatest diversity of indicators after the individual component in the research. After these two dimensions, the Physical, Social, Functional, and Ecological dimensions were placed, and the Accessibility, Safety, Security, and Economic dimensions were used in the final positions, respectively, due to the multitude of indicators.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban Studies
  • Urban Environment
  • Mental Health
  • Systematic Review
  1. آبرون، ع.ا.، قرایی، ف.، و طباطبائیان، م. (۱۳۹۷). واکاوی ابعاد کیفیت محیط شهری مؤثر بر سطح سلامت روانی شهروندان، مطالعاتی: محله‌های بهار و انقلاب اسلامی شهر سبزوار. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، ۱۱(۲۵)، ۲۶۳-۲۵۱.
  2. آراسته، م.، و حیدرزاده، ا. (۱۳۹۹). تبیین معیارهای مؤثر بر تجربۀ حضور شهروندان و ارتقای سلامت روانی آن‌ها در محیط‌های تفرجگاهی طبیعی شهر تبریز. جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، ۳۱(۴)، ۱۱۲-۹۵.
  3. اسماعیلی، م.، اسلام‌کرمی، ا.، و دهقان‌منگابادی، ا. (۱۴۰۳). نقش مؤلفه‌های ادراکی‌زیباشناختی مکان در سلامت روان ساکنان، مطالعۀ موردی: مجتمع‌های مسکونی شهرک تالار گرگان. جغرافیا و برنامه‌ریزی، ۲۸(۸۸)، ۴۴۳-۴۱۶.
  4. اشکانی، س. (۱۴۰۳). مطالعه‌ای بر تأثیر شبکه‌های اجتماعی و روابط عاطفی اینترنتی بر سلامت روان و کیفیت زندگی در دانش‌آموزان (مدل‌سازی معادلات ساختاری). رویکردی نو بر آموزش کودکان، (۱) ۶، ۷۳-۶۱.
  5. پوراحمد، ا.، فرهادی، ا.، قربانی، ر.، و درودی‌نیا، ع. (۱۳۹۷). تأثیر چشم‌اندازهای شهری بر سلامت روان شهروندان (مطالعۀ موردی: مناطق ۲ و ۹ شهر تهران). فصلنامۀ شهر پایدار، ۱(۳)، ۳۳-۱۷.
  6. پوربساط، و.، الفتی، ف.، بیرانوندزاده، م.، یوسف‌زاده، ز.، و سبحانی، ن. (۱۳۹۹). بررسی میزان عملکرد سلامت روان‌شناختی شهروندان در فضاهای شهری (مطالعۀ موردی: شهر بروجرد). علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، ۲۲(۲)، ۱۹۳-۱۷۹.
  7. توکلی، ن.، و ماجدی، ح. (۱۳۹۲). عملکرد محیط‌هاى سبز و طبیعى در ارتقای سلامت روحی‌روانی انسان. هویت شهر، ۱۳، ۳۳-۲۳.
  8. جوادی‌زاده، م.، لولاکی، م.، و عابدپور، ا. (۱۴۰۱). اهمیت باغ ایرانی در خلق حس سرزندگی و بهبود سلامت جسم و روان. معماری‌شناسی، ۵(۲۳)، ۱۵۲-۱۳۹.
  9. جویند، ل. (۱۳۹۹). بررسی رابطۀ هویت و مجسمه‌های شهری و تأثیر آن بر سلامت روان زنان در شهر. نامۀ هنرهای تجسمی و کاربردی، (۲۷)، ۴۴-۳۳.
  10. حسینی، س.ه. (۱۴۰۲). بررسی ارتباط ویژگی‌های محیط مصنوع شهری با سلامت روانی شهروندان، مطالعۀ شهر مشهد. مطالعات ساختار و کارکرد شهری، ۱۰(۳۶)، ۲۵۷-۲۳۳.
  11. حقی، م.ر.، و حیدرزاده، ا. (۱۴۰۱). تأثیر کیفیت محیطی محلات شهری در حفظ سلامت روان شهروندان در دوره همه‌گیری کرونا (مطالعۀ موردی: شهر کرمانشاه). مدیریت مخاطرات محیطی، ۹(۱)، ۳۰-۱۷.
  12. حکیمیان، پ.، و مظهری، م. (۱۳۹۹). تدوین چهارچوب مفهومی تبیین‌کنندۀ کیفیت‌های طراحی شهری مرتبط با سلامت روان ساکنان محلات شهری. گفتمان طراحی شهری؛ مروری بر ادبیات و نظریه‌های معاصر، ۱(۱)، ۱۱-۱۷.
  13. دهقان، ف.، گلکار، ک.، و حکیمیان، پ. (۱۴۰۱). نقش طراحی‌‌ شهری بر سلامت روان: تبیین چهارچوب مفهومی رابطۀ کیفیت‌‌های محیط شهری و سلامت روان ساکنان شهر با تأکید بر افسردگی. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، ۱۵(۳۸)، ۲۱۵-۱۹۹.
  14. رزم‌آهنگ، و.، و کشمیری، ه. (۱۴۰۲). ارزیابی و بررسی نقش مؤلفه‌های کالبدی محیطی بر سلامت روان ساکنان مجتمع‌های مسکونی. پژوهش‌های معماری نوین، ۳(۱)، ۲۱-۷.
  15. رئوف، ف.، معتمدی، م.، و پوراحمد، ع.ا. (۱۴۰۲). تبیین شاخص‌های مشارکت اجتماعی در راستای ارتقای سلامت اجتماعی و سلامت روان شهروندان شهر شیروان با تأکید بر مشارکت زیست‌محیطی. فصلنامه آینده‌پژوهی شهری، ۳(۸-۱)، ۴۵-۳۰.
  16. سعیدی‌مفرد، س.، و گلرو، ا. (۱۳۹۸). ارزیابی ارتقای سلامت روان در فضاهای رهاشدۀ شهری با محوریت شکل‌گیری شهر سالم، مطالعۀ موردی: شهر مشهد. جغرافیا و روابط انسانی، ۲(۲)، ۸۲-۵۸.
  17. شمس، م.، و مرادی، خ. (۱۳۹۳). مبلمان شهری و تأثیر آن بر سلامت روانی (نمونۀ مورد مطالعه شهر ملایر). فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، ۲۵، ۱۰۲-۷۸.
  18. شهابی شهمیری، م.، و خاتمی، س.م. (۱۳۹۹). تدوین دستور کاری پژوهشی پیرامون ارتباط میان محیط کالبدی و سلامت روان. مطالعات ساختار و کارکرد شهری، ۷(۲۵)، ۱۱۴-۸۵.
  19. شیعه، ا.، زهرالسادات سعیده زرآبادی، م.، و یزدان‌پناهی، م. (۱۳۹۲). بررسی و تبیین مفهوم محلۀ سالم در محلات سنتی ایران. مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، ۱۷، ۲۰-۱.
  20. صابری‌فر، ر. (۱۳۹۷). بررسی رابطۀ بین عملکردهای مختلف پارک‌های شهری با سلامت روانی سالمندان. مجله پژوهش‌های سلامت‌محور، ۴(۳)، ۳۰۰-۲۸۹.
  21. صمدی، ف.، و دلیر، م. (۱۳۹۹). نقش سلامت روانی و اجتماعی در سلامت جنسی زنان سالمند. فصلنامه پژوهش‌های روان‌شناسی اجتماعی، ۱۰(۴۰)، ۴۲-۲۱.
  22. طاهری، ث.، و طاهری، ج. (۱۳۹۸). ارزیابی عوامل محیطی مؤثر بر سلامت روان در مجموعه‌های مسکونی (مطالعۀ موردی: مجموعه‌های ۵۱۲ و ۶۰۰ دستگاه شهر مشهد). هویت شهر، ۱۳(۴)، ۷۴-۵۷.
  23. طباطبائیان، م.، و تمنایی، م. (۱۳۹۲). نقش محیط‌های ساخته‌شده در سلامت روان. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، ۶(۱۱)، ۱۰۹-۱۰۱.
  24. عبدالله‌زاده‌فرد، ع.، و شمس‌الدینی، ع. (۱۳۹۹). نقش کیفیت محیطی محله در سلامت روحی و روانی ساکنان (مطالعۀ موردی محلۀ سنگ سیاه، کلان‌شهر شیراز). دانش شهرسازی، ۴(۲)، ۱۱۴-۹۵.
  25. عسگری، ع.، بهزادفر، م.، و نقدی، ا. (۱۳۹۹). سازوکار اثرگذاری دالان‌های دید طبیعی شهری در شهر همدان بر میزان سلامت روان شهروندان. معماری و شهرسازی ایران، ۱۱(۲۰)، ۱۲۸-۱۱۱.
  26. عظیمی‌المیرا، س.، ستارزاده‌داریوش، د.، بلیلان، ل.، عبداله‌زاده طرف، ا.، و فرامرزی‌اصل، م. (۱۳۹۹). ارزیابی تأثیر عوامل کالبدی‌محیطی فضاهای عمومی بر سلامت روان شهروندان (مطالعۀ موردی: شهر اردبیل). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۲۰(۵۹)، ۳۰۷-۳۱۹.
  27. علیزاده، ع.، دانش، پ.، ملکی، ا.، و جواهری، ف. (۱۴۰۲). عوامل اجتماعی اثرگذار بر سلامت روان زنان در مقایسه با مردان. مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان، ۱(۲۱)، ۱۴۹-۱۲۱.
  28. عنایتی، ا.، قمرانی، ا.، و عابدی، ا. (۱۴۰۰). اثر فضای شهری بر سلامت روانی‌اجتماعی کودکان و نوجوانان شهر اصفهان. جغرافیا و مطالعات محیطی، ۱۰(۳۸)، ۴۷-۳۷.
  29. غفاری گیلانده، ع.، و محمدی، چ. (۱۴۰۲). بررسی وضعیت محیط و منظر شهری و ارتباط آن با سلامت روان شهروندان شهر پاوه. جغرافیا و روابط انسانی، ۵(۴)، ۲۸۰-۲۶۲.
  30. فرجی، م.، رستمی، ر.، و شباک، م. (۱۴۰۲). تأثیر ویژگی‌های محیط محله بر سلامت روان با تکیه بر متغیر واسطه‌ای ترجیحات ساکنان. فصلنامه برنامه‌ریزی توسعه شهری و منطقه‌ای، ۸(۲۷)، ۱۶۲-۱۳۳.
  31. فرزاد بهتاش، م.ر.، و سرلک، س. (۱۴۰۰). ساماندهی میدان گل‌ها محله مرزداران، با رویکرد شهر دوستدار کودک در جهت سلامت روان کودکان. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، ۱۴(۳۴)، ۱۹۱-۱۸۳.
  32. فروغ‌مند اعرابی، ه.، و کریمی‌فرد، ل. (۱۳۹۴). شهر دوستدار سالمند و معیارهای طراحی مراکز تعاملات اجتماعیِ سالمندی با رویکرد سلامت روان. مدیریت شهری، ۱۳(۳۹)، ۳۴-۷.
  33. فنایی، س.، و حقیقت‌نائینی، غ.ر. (۱۴۰۰). عوامل استرس‌زای محیطی اثرگذار بر سلامت روان ساکنان محلات. مطالعات طراحی شهری و پژوهش‌های شهری، ۲(۱۵)، ۱۶-۱.
  34. قاسمی سیانی، م.، و فرتاش‌مهر، ن. (۱۴۰۲). بررسی نقش فضاهای عمومی در سلامت روان شهروندان، مطالعۀ موردی: منطقۀ ۲ شهرداری کرمانشاه. جغرافیا و روابط انسانی، ۶(۲)، ۶۲۸-۶۴۲.
  35. قلندریان، ا.، و یونسی، ز. (۱۳۹۹). بازتاب تصویری فضای شهری دوستدار کودک در نقاشی کودکان ۷ – ۱۲ سال. هویت شهر، ۱۵(۴۷)، ۲۸-۱۵.
  36. کریمی، ف.، چاره‌جو، ف.، و کتاب‌اللهی، ک. (۱۴۰۱). ارزیابی تأثیر کیفیت‌های طراحی شهری بر سلامت روانی و شادمانی شهروندان (نمونۀ موردی: محله‌های چهارباغ و سوران در شهر سنندج). جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، ۳۳(۴)، ۴۸-۲۷.
  37. کمالی‌فر، ف.، و فنایی، س. (۱۴۰۱). رابطۀ فضاهای شهری و سلامت روانی زنان. نشریه معماری سبز، ۸(۳۰)، ۱۰۸-۹۹.
  38. مسعودی منا، پ.ج. م.ر. (۱۴۰۲). پیری سعید. مروری نظام‌مند بر تحقیقات پیرامون حوزۀ سلامت روان سالمندان در ایران: مطالعه هم‌واژگانی. فصلنامه پژوهش در سلامت روان‌شناختی، ۱۷(۴)، ۱۰۱-۱۱۷.
  39. مغانی رحیمی، خ.، بهزادفر، م.، و جلیلی صدرآباد، س. (۱۴۰۲). تبیین رابطه شهر و سلامت روان با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و نرم‌افزار هویت شهر، ۱۷(۵۴)، ۵۲-۳۳.
  40. مقتدائی خوراسگانی، ا.، امین‌زاده گوهرریزی، ب.، و سپهری، ح.ر. (۱۴۰۱). طراحی فضای شهری در راستای ارتقای سلامت روان، نمونه موردی: خیابان حافظ اصفهان. شهرسازی ایران، ۵(۸)، ۶۸-۴۸.
  41. منصوری مرادیان، س.، شمس، م.، و ملک‌حسینی، ع. (۱۳۹۷). تبیین شاخص‌های سرمایه اجتماعی در راستای ارتقای نشاط اجتماعی و سلامت روان شهروندان (مطالعۀ موردی: شهر همدان). فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، ۱۱(۱)، ۲۹۹-۲۸۴.
  42. میرحلمی، م.، قره بگلو، م.، و نوزمانی، ن. (۱۳۹۶). ارزیابی تأثیر ابعاد اجتماعی و کالبدی محیط محله بر سلامت روانی و حس سلامتی ساکنان (مورد پژوهی محله رشدیه تبریز). نشریه هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی، ۲۲(۲)، ۷۴-۶۳.
  43. نظم‌فر، ح.، برکباف، ن. س.، و وفاداری کمار علیا، د. (۱۴۰۳). بررسی نقش پارک‌های شهری در آرامش شهروندان با رویکرد افزایش سلامت روان. مطالعات علوم محیط‌زیست، ۹(۲)، ۸۴۴۰-۸۴۲۹.
  44. واحد چوکده حسین، کمرپور شمس‌آبادی محمدرضا، و صحبت‌لو علی. (۱۴۰۲). نقش تجاری‌سازی دانش در تبیین سلامت روان‌شناختی دانش‌آموزان: مطالعۀ مروری روایتی. فصلنامه سلامت روان کودک، ۱۰(۴)، ۱۰۹-۱۲۵.
  45. ولایتی، ش.، و رضایی تبریزی، س. (۱۴۰۳). بررسی تأثیر مؤلفه‌های کالبدی بر ارتقای سلامت روان شهروندان در فضاهای شهری (نمونه مورد مطالعه: عینالی و ائل‌گولی شهر تبریز). جغرافیا و برنامه‌ریزی، ۲۸(۸۷)، ۳۵۷-۳۳۷.
  46. وهابی قشلاقی، س.، صفوی، س.ع.، لک، آ.، و راشدی، و. (۱۴۰۲). محیط ساخته‌شده و اجتماعی و سلامت روان سالمندان در مقیاس محلۀ موردپژوهی: شهر قزوین. گفتمان طراحی شهری؛ مروری بر ادبیات و نظریه‌های معاصر، ۴(۳)، ۱۱۸-۱۰۳.
  47. هاشم‌پور، ا.ر.، و عزتی‌مهر، م.ر. (۱۴۰۰). تأثیر فضاهای سبز (پارک محله‌ای) بر سلامت روانی (شادمانی) ساکنان، نمونۀ موردی محله‌های میرداماد و مقصودیه در شهر تبریز. مهندسی و مدیریت ساخت، ۶(۲)، ۲۸-۲۲.
  48. Andreucci, M. B., Russo, A., & Olszewska-Guizzo, A. (2019). Designing urban green-blue infrastructure for mental health and elderly wellbeing. Sustainability, 11, 6425.
  49. Bilger, M., & Carrieri, V. (2013). Health in the cities: When the neighborhood matters more than income. Journal of Health Economics, 32(1), 1–11.
  50. Cao, S., Song, C., Jiang, S., Luo, H., Zhang, P., Huang, Y., Yu, J., Li, K., Li, N., Guo, B., & Li, X. (2024). Effects of urban greenway environmental types and landscape characteristics on physical and mental health restoration. Forests, 15, 679.
  51. Choi, H. S. (Sunny), Bruyns, G., Cheng, T., Zhang, W., & Sharma, S. (2024). Human cognition and emotions for human-centred design in vertical interior urban spaces. Journal of Urban Design, 1–24.
  52. Clark, C., Myron, R., Stansfield, S. A., & Candy, B. (2007). A systematic review of the evidence on the effect of the built and physical environment on mental health. Journal of Public Mental Health, 6(2), 14–27.
  53. Evered, E. (2016). The role of the urban landscape in restoring mental health in Sheffield, UK: Service user perspectives. Landscape Research, 41(6), 678–694.
  54. Ginter, E. J. (1999). Contribution to the developmentally based life skill approach. Journal of Mental Health Counseling, 21(3), 191–202.
  55. Gu, D., Zhu, H., Brown, T., Hoenig, H., & Zeng, Y. (2016). Tourism experiences and self-rated health among older adults in China. Journal of Aging Health, 28, 675–703.
  56. Iamtrakul, P., Chayphong, S., & Hayashi, Y. (2024). An integrative investigation of travel satisfaction, streetscape perception, and mental health in urban environments. Sustainability, 16, 3526.
  57. Keyes, C. M., & Shapiro, A. (2004). Social well-being in the United States: A descriptive epidemiology. In O. G. Brim, C. D. Ryff, & R. C. Kessler (Eds.), How healthy are we? A national study of well-being at midlife (pp. 350–372). The University of Chicago Press.
  58. Khomenko, S., Nieuwenhuijsen, M., Ambros, A., Wegener, S., & Mueller, N. (2020). Is a liveable city a healthy city? Health effects of urban and transport planning in Vienna, Austria. Environmental Research, 183, 109238.
  59. Melis, G., Gelormino, E., Marra, G., Ferracin, E., & Costa, G. (2015). The effects of the urban built environment on mental health: A cohort study in a large northern Italian city. International Journal of Environmental Research and Public Health, 12(11), 14898–14915.
  60. Monfries, J. (2020). The psychological effects of urban design. Topophilia: The Human Geography and Planning Student Journal, 46–52.
  61. Nawrath, M., Guenat, S., Elsey, H., & Dallimer, M. (2021). Exploring uncharted territory: Do urban greenspaces support mental health in low- and middle-income countries? Environmental Research, 194, 110625.
  62. Pfeiffer, D., & Cloutier, S. (2016). Planning for happy neighborhoods. Journal of the American Planning Association, 82(3), 267–279. https://doi.org/10.1080/01944363.2016.1166347
  63. Prasad, A., Gray, C. B., Ross, A., & Kano, M. (2016). Metrics in urban health: Current developments and future prospects. Annual Review of Public Health, 37, 113–133.
  64. Rugel, E. (2015). Green space and mental health: Pathways, impacts, and gaps. Vancouver, BC: National Collaborating Centre for Environmental Health.
  65. Sturm, R., & Cohen, D. (2014). Proximity to urban parks and mental health. The Journal of Mental Health Policy and Economics, 17(1), 19.
  66. Sugiyama, T., Leslie, E., Giles-Corti, B., & Owen, N. (2008). Associations of neighbourhood greenness with physical and mental health: Do walking, social coherence and local social interaction explain the relationships? Journal of Epidemiology and Community Health, 62(9), 118–125.
  67. UN-Habitat. (2022). World cities report. Nairobi, Kenya: United Nations Human Settlements Programme.
  68. Vanaken, G. J., & Danckaerts, M. (2018). Impact of green space exposure on children’s and adolescents’ mental health: A systematic review. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(12), 2668.
  69. Wells, N. M., & Evans, G. W. (2003). Nearby nature: A buffer of life stress among rural children. Environment and Behavior, 35(3), 311–330.
  70. Wen, M., Fan, J., Jin, L., & Wang, G. (2010). Neighborhood effects on health among migrants and natives in Shanghai, China. Health and Place, 16(3), 452–460.
  71. Zhang, Y., Mavoa, S., Zhao, J., Raphael, D., & Smith, M. (2020). The association between green space and adolescents’ mental well-being: A systematic review. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(18), 6640.
  72. Zhao, J., Wu, J., & Wang, H. (2020). Characteristics of urban streets in relation to perceived restorativeness. Journal of Exposure Science & Environmental Epidemiology, 30(2), 309–319.
  73. Zheng, Y., Cheng, B., Dong, L., Zheng, T., & Wu, R. (2024). The moderating effect of social participation on the relationship between urban green space and the mental health of older adults: A case study in China. Land, 13, 317.
  • تاریخ دریافت: 01 مرداد 1403
  • تاریخ بازنگری: 15 مرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 25 مرداد 1403
  • تاریخ اولین انتشار: 26 شهریور 1403
  • تاریخ انتشار: 26 شهریور 1403