تدوین مدل نظری بهسازی منظر شهری رودخانه هراز آمل با رویکرد تاب آوری اکولوژیک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموختۀ کارشناسی‌ارشد منظر، بخش معماری، هنر و معماری، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

2 استادیار، بخش معماری، دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

چکیده

ماهیت اکولوژیکی منظر شهری رودخانه‌ها به عنوان یکی از ارکان اصلی اکوسیستم‌های طبیعی، تأثیر بسزایی بر کیفیت زیست‌محیطی شهرها دارد. با افزایش شهرنشینی و گسترش فعالیت‌های انسانی، این اکوسیستم‌ها با چالش‌های جدی مواجه شده‌اند بگونه ای که آلودگی اکوسیستم، تغییرات هیدرولوژیکی و تخریب زیستگاه‌های جانوری را به همراه دارد، که منجر به تخریب اکوسیستم‌ رودخانه‌ و تغییر ساختار بیولوژیکی وابسته به آن می‌گردد. علاوه بر این عوامل مداخله گر ناشی از مخاطرات محیطی نیز تهدیدی جدی برای اکوسیستم رودخانه های درون شهری محسوب می‌شود. لذا، ضرورت بهسازی اکولوژیک رودخانه‌ها به منظور احیای منظر شهری، اکوسیستم‌های طبیعی و افزایش تاب‌آوری آن‌ها در برابر تغییرات محیطی و مداخلات انسانی، امری حیاتی در مدیریت برنامه های شهری معاصر است. این پژوهش با اهداف توسعه‌ای- کاربردی، با روش اکتشافی- همبستگی، با داده‌های کتابخانه‌ای، ابتدا به بررسی ادبیات مروری تحقیق می‌پردازد و سپس با استفاده از مستندات معتبر تاریخی رودخانه هراز، مشاهدات میدانی و تصاویر سنجش از دور، با تحلیل‌های قیاسی- استنتاجی مدل نظری را تدوین می‌کند؛ در نهایت مؤلفه‌های اکولوژیک مؤثر بر بهسازی منظر شهری رودخانه ‌های درون شهری در با رویکرد تاب آوری استخراج می‌شود. مؤلفه‌های هیدرولوژیکی، تنوع بیولوژیکی و مورفولوژیکی به عنوان عوامل کلیدی در ساختار اکولوژیکی رودخانه شناخته می شود. تنوع، متغیرهای اکولوژیکی، مدولاریتی، خدمات اکوسیستم، تدوین و همپوشانی قوانین، نوآوری، سرمایه های اجتماعی و بررسی بازخوردها مولفه های موثر در تاب آوری اکولوژیکی استخراج می شود تا در یک ساختار تکاملی فرآیند گرا قرار گیرند و مدل نظری بهسازی تدوین گردد. بدین منظور نمونه مورد مطالعه؛ رودخانه هرازدر شهر آمل مورد بررسی قرار می گیرد و در جهت تحقق مدل نظری راهبردهای مرتبط جهت بهسازی رودخانه هراز تبیین می شود تا در طرح های توسعه شهری آمل لحاظ گردد.

تازه های تحقیق

  • این پژوهش آسیب‌ها و تخریب‌های ناشی از توسعه شهری و مداخلات انسانی در تغییر ساختار اکوسیستم‌های طبیعی رودخانه‌های درون‌شهری را موردبررسی قرار می‌دهد.
  • این پژوهش بر ضرورت شکل‌گیری دیدگاه " تاب‌آوری اکولوژیک" در طراحی ‌شهری و برنامه‌های توسعه شهری تأکید دارد و مؤلفه‌های مرتبط را ارائه می‌دهد.
  • نتایج پژوهش حاصل برآیند مؤلفه‌های مؤثر بر ویژگی‌های اکولوژیکی رودخانه و مؤلفه‌های تاب‌آوری اکولوژیک می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Developing a Theoretical model for Urban Landscape restoration of the Haraz River with an Ecological Resilience approach

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Moghadas Niaki 1
  • sanaz Haeri 2
1 Graduated from LANDSCAPE ARCHITECTURE, University of Shiraz
2 Assistant professor, faculty member of the Faculty of Art and Architecture, Shiraz University
چکیده [English]

The ecological nature of the urban landscape of rivers, as one of the main pillars of natural ecosystems, has a significant impact on the environmental quality of cities. With the increase in urbanization and the expansion of human activities, these ecosystems have faced serious challenges in such a way that ecosystem pollution brings with it hydrological changes and destruction of animal habitats, which leads to the destruction of the river ecosystem and changes in its biological structure. In addition, interfering factors resulting from environmental hazards are also considered a serious threat to the ecosystem of inner-city rivers. Therefore, the necessity of ecological restoration of rivers in order to restore the urban landscape, natural ecosystems and increase their resilience to environmental changes and human interventions is a vital issue in the management of contemporary urban programs. This research, with developmental-applied objectives, with an exploratory-correlational method, with library data, first reviews the research literature and then, using authentic historical documents of the Haraz River, field observations and remote sensing images, develops a theoretical model with deductive-inferential analyses; finally, the ecological components effective in improving the urban landscape of inner-city rivers are extracted with a resilience approach. Hydrological components, biological and morphological diversity are known as key factors in the ecological structure of the river. Diversity, ecological variables, modularity, ecosystem services, development and overlap of rules, innovation, social capital and feedback review are the effective components in ecological resilience extracted to be placed in a process-oriented evolutionary structure and a theoretical model of restoration is developed. For this purpose, the study sample; The Haraz River in Amol city is examined and in order to realize the theoretical model, relevant strategies for improving the Haraz River are explained to be included in Amol urban development plans.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "Urban landscape restoration"
  • "Haraz River"
  • "Environmental hazards"
  • "Urban development"
  • "Ecological resilience"

مراجع

  1. اختر، فاطمه؛ فضل اولی، رامین؛ درزی نفتچالی، عبدالله؛ مشهدی خلردی، فرهاد. (۱۴۰۰). بررسی و تحلیل تأثیر وجود منطقۀ شهری (شهر آمل) بر کیفیت آب رودخانۀ هراز براساس شاخص‌های استاندارد کیفی. فصلنامۀ علمی مهندسی منابع آب، ۱۴(۵۰)، 117-130. https://doi.org/10.30495/wej.2021.17270.2016
  2. اسماعیلی، رضا؛ نوری‌زاده نشلی، نیوشا. (1403). ارزیابی تغییرات مورفولوژیکی رودخانۀ هراز در اثر فشارهای انسانی در محدودۀ شهر آمل، مازندران. هیدروژئومورفولوژی، 11(۴۰)، 40-57. https://doi.org/10.22034/hyd.2024.61151.1733
  3. آذری، خشایار. (۱۴۰۰). امکان‌سنجی استفاده از نواحی رهاشدۀ حاشیۀ رودخانه‌های درون‌شهری به‌منظور تدوین برنامۀ بازآفرینی کلان پهنۀ کناررود هراز شهر آمل، رسالۀ کارشناسی‌ارشد رشتۀ برنامه‌ریزی شهری، دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس.
  4. آقابیگی امین، سهیلا. (1384). الگوی تغییرات زمانی و مکانی رسوب معلق زیرحوزه‌های مهم رودخانۀ هراز، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشکدۀ منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس.
  5. بمانیان، محمدرضا. (1387). برنامه‌ریزی در راستای احیای محیط طبیعی رود دره‌های شهر تهران در رویکرد تحلیل عوامل راهبردی (SWOT) (نمونۀ موردی: رود دره ولنجک). فصلنامۀ علوم محیطی، 5(4)، دانشگاه شهید بهشتی. https://envs.sbu.ac.ir/article_96877.html
  6. پریور، پرستو؛ فریادی، شهرزاد؛ یاوری، احمدرضا؛ صالحی، اسماعیل؛ هراتی، پگاه. (1392). بسط راهبردهای پایداری اکولوژیک برای افزایش تاب‌آوری محیط‌زیست شهری (نمونۀ موردی: مناطق 1 و 3 شهرداری تهران). محیط‌‌شناسی، 39(1)، 132-123. https://doi.org/10.22059/jes.2013.30393
  7. حائری، ساناز؛ حبیبی، امین؛ شیبانی، مهدی؛ سعیدی زاده نائینی، مهسا. (1401). راهبردهای بهسازی رودخانه‌های شهری فصلی در برابر مخاطرات محیطی با تاب‌آوری اکولوژیک. منظر، 14(60)، 62-77. https://doi.org/10.22034/manzar.2022.325484.2178
  8. حائری، ساناز؛ مثنوی، محمدرضا. (1402). تحلیل راهبردهای بهسازی اکولوژیک منظر رودخانۀ خشک شیراز در چهارچوب توسعۀ پایدار شهری با تأکید بر مدیریت مخاطرات سیلاب. مدیریت مخاطرات محیطی، 10(1)، 71-89. https://doi.org/10.22059/jhsci.2023.356409.771
  9. حجاریان، احمد. (۱۴۰۳). شناسایی و تحلیل تاب‌‌آوری نواحی ساحلی در برابر مخاطرات طبیعی (مطالعۀ موردی: بندر ماهشهر). مخاطرات محیط طبیعی، ۱۳(۴۲)، ۳۱-۵۲. . https://doi.org/10.22111/jneh.2024.47336.2007
  10. حسنی، امید؛ ابراهیمی، فاطمه. (1402). سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهر آمل، شناسنامۀ فضای سبز منطقۀ ۲.
  11. خبرگزاری ۵۵ آنلاین. (1402). تخریب چشمگیر رودخانۀ حفاظت‌شده. https://www.55online.news/بخش--17/30163-تخریب-چشمگیر-رودخانه-حفاظت-شده
  12. خبرگزاری تسنیم. (1394). تصاویر طغیان رودخانۀ کبیر هراز در آمل. https://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/01/24/709560/تصاویر-طغیان-رودخانه-کبیر-هراز-در-آمل
  13. خیاط رستمی، بابک؛ انوار، عارف. (1396). مروری بر تجربیات عملی احیای رودخانه‌ها در جهان، شانزدهمین کنفرانس هیدرولیک ایران، اردبیل. https://civilica.com/doc/727636
  14. دیوسالار، اسداله؛ شکری فیروزجاه، پری؛ فردوسی، سجاد. (1390). تحلیل مقایسه‌ای باز زنده‌سازی فضاهای شهری ایران و تجارب جهانی موفق در حوزۀ مسیل‌ها و رودخانه‌های شهری. فصلنامۀ علمی پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، 2(4)، https://dorl.net/dor/20.1001.1.25383930.1390.2.4.7.4
  15. سازمان حفاظت محیط‌زیست ایران. (1396). هراز در هزارتوی مصرف. https://www.iana.ir/بخش-عمومی-64/45424-هراز-در-هزارتوی-آلودگی
  16. ساشورپور، مهدی و الیاسی، ابراهیم. (1394). طراحی شهری آبکنار با رویکرد توسعۀ پایدار (مورد مطالعه: رودخانۀ مهاباد). مجلۀ پژوهش‌های منظر شهر، 4، 19. https://www.magiran.com/p1499217
  17. سلیمانی، کریم. (1389)، پهنه‌بندی خطر سیل در حوضه هراز، نخستین کنفرانس پژوهش‌های کاربردی منابع آب ایران،کرمانشاه، https://civilica.com/doc/112818
  18. شفیعی، بنفشه؛ ایرانی بهبهانی، هما؛ مخدوم، مجید؛ یاوری، احمدرضا؛ کریمی، کیوان. (1382). ارائه الگوهای طراحی و احیا در مناطق رود کناری با رعایت اصول اکولوژیک منظر. نشریۀمحیط‌شناسی، 29(32)، 1-14. https://dorl.net/dor/20.1001.1.10258620.1382.29.32.1.3
  19. شهابی، هیمن. (۱۴۰۰). پهنه‌بندی حساسیت وقوع سیل در مناطق شمالی ایران با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته داده‌کاوی (منطقۀ مورد مطالعه: حوزۀ آبخیز هراز). فصلنامه علمی برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 11(41)، 165-182. https://doi.org/10.30495/jzpm.2021.4246
  20. صبح آمل. (1402). کاهش ۵۰ درصدی دبی آب رودخانۀ هراز. https://sobheamol.ir/2023/04/14/کاهش-۵۰-درصدی-دبی-آب-رودخانه-هراز/
  21. صداقت، محسن؛ سلیمانی، کریم؛ رشیدپور، مصطفی. (1395)، ارزیابی حساسیت ناشی از سیلاب در شهر آمل با استفاده از تکنیک GIS، سومین کنفرانس علمی‌پژوهشی افق‌های نوین در علوم جغرافیا و برنامه‌ریزی معماری و شهرسازی ایران، تهران. https://civilica.com/doc/505482
  22. عابدینی، موسی؛ فعال نذیری، مهدی؛ و پیروزی، الناز. (۱۴۰۲). ارزیابی و پهنه‌بندی خطر سیلاب با استفاده از تکنیک چندمعیارۀ آراس و هیدروگراف واحد (مطالعۀ موردی: حوضۀ بالادست ایستگاه هیدرومتری پل سلطان مشکین‌شهر). مخاطرات محیط طبیعی، ۱۲(۳۵)، ۱۱۵-۱۳۸. https://doi.org/10.22111/jneh.2022.40684.1863
  23. غلامی، لیلا؛ کریمی، نبیه؛ کاویان، عطاالله. (1396). روش‌های مهندسی زیستی خاک استفاده‌شده در مدیریت آب و تثبیت شیب‌های تند. اکوهیدرولوژی، 4(1)، 149-162. https://doi.org/10.22059/ije.2017.60897
  24. غلامی، نورانگیز؛ سلیمانی، کریم؛ کاویان، عطاالله؛ غلامی، وحید. (۱۴۰۰). بررسی اثر فعالیت‌های معدنی بر تعیین حریم کمی رودخانۀ هراز. مهندسی و مدیریت آبخیز، ۱۳(4), 758-768. https://doi.org/10.22092/ijwmse.2021.353093.1871
  25. فرزادبهتاش، محمدرضا؛ آقابابایی، محمدتقی؛ محمدامینی، مروارید. ( 1389). بررسی وضعیت روددره فرحزاد قبل و بعد از ساماندهی، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران. 15.
  26. کاویان، عطااله.(1396). به‌کارگیری مدل نیمه فیزیکی توزیعی SWAT در شبیه‌سازی اثر تغییرات کاربری اراضی بر رواناب حوزه آبخیز‌سد هراز. گروه تحقیقات و پژوهشهای کاربردی. شرکت آب منطقه‌ای مازندران. https://civilica.com/doc/1282783
  27. کرباسی، عبدالرضا؛ کلانتری، فرزاد. (1386). بررسی منابع آلایندۀ رودخانۀ هراز و ارائۀ راهکارهای مدیریتی جهت کنترل آن. علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، 3(9)، 61-70. https://sanad.iau.ir/journal/jest/Article/839304
  28. گودرزی، مجید؛ سلطانی، زهرا؛ ابراهیمی، اعظم. (۱۴۰۳). ارزیابی و تحلیل روند توسعۀ فیزیکی نواحی شهری گتوند به‌سمت مناطق سیل‌خیز. مخاطرات محیط طبیعی، ۱۳(۴۲)، ۱۵-30. . https://doi.org/10.22111/jneh.2024.47298.2004
  29. لاریجانی، شمیم؛ بانژاد، حسین؛ کاویان، عطااله؛ ضیایی، علی‌نقی. (1402). ارزیابی کیفیت آب رودخانۀ هراز با استفاده از شاخص‌های بهداشتی، آلودگی، وزنی و حسابداری اجتماعی (مطالعۀ موردی: بازۀ پنجاب تا بالادست سد هراز). نشریۀ علمی‌پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران، ۱۳ (ویژه‌نامۀ تابستان 1402)، 369-387. https://doi.org/10.22125/iwe.2022.345003.1638
  30. مکی، تکتم؛ مصطفوی، حسین؛ عبدلی، اصغر. (1395). حفاظت از تنوع زیستی رودخانه‌ها با استفاده از رویکرد لنداسکیپ اکولوژی، دومین کنفرانس بین‌المللی اکولوژی سیمای سرزمین، اصفهان، https://civilica.com/doc/547671
  31. ملاآقاجان‌زاده، ساره؛ سلیمانی، کریم؛ حبیب‌نژاد، محمود؛ کاویان، عطاالله، رحمانی، محمد. (۱۴۰۰). کاربرد سنجش‌ازدور در ارزیابی تغییرات کاربری اراضی حوزۀ آبخیز هراز. فصل‌نامۀ تحقیقات جغرافیایی. ۳۶ (۳) :۲۷۵-۲۸۴. http://georesearch.ir/article-1-981-fa.html
  32. منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان آمل. (1403). گزارش دبی مقایسه‌ای رودخانۀ هراز از سال ۱۳۹۵.
  33. مهندسین مشاورآب و انرژی (1395). مطالعات تعیین بستروحریم، مرحلۀ اول ساماندهی و عملیات نقشه‌برداری و کاداستر رودخانۀ هراز، کد گزارش : RE-BR-C-02.
  34. مینایی، مژده؛ وحیدنیا، محمدحسن. (۱۴۰۱). راهکارهای بازدارنده برای جلوگیری از سیل به کمک سنجش‌ازدور و مدل‌سازی عامل مبنا (مطالعۀ موردی: شهرستان شوش). مخاطرات محیط طبیعی، ۱۱(۳۳)، ۱۹۷-216. https://doi.org/10.22111/jneh.2022.38718.1812
  35. نوحانی، ابراهیم؛ دارابی، فریبا؛ معروفی نیا، ادریس؛ خسروی، خه بات (1395). ارزیابی مدل آنتروپی شانون در تهیۀ نقشۀ حساسیت و احتمال به وقوع سیل در حوزۀ آبخیز هراز، مجلۀ مخاطرات محیط طبیعی، 5 (10)، 116-99. https://doi.org/10.22111/jneh.2017.2958
  36. ویکی‌پدیا. (1403). آمل. ویکی‌پدیا، دانشنامۀ آزاد. https://fa.wikipedia.org/wiki/آمل
  37. ویکی‌پدیا. (1403). رودخانۀ هراز. ویکی‌پدیا، دانشنامۀ آزاد. https://fa.wikipedia.org/wiki/رودخانه_هراز
  38. Aminirad, H., Abessi, O., Golbabaei Kootenaei, F., Mirrezaei, M. A., Taghizadeh, T., Saeidi, P., & Darvishi, G. (2021). Investigation of self-purification capacity and water quality of Haraz river during dry and wet season. Journal of Applied Research in Water and Wastewater, 8(1), 21–27. https://doi.org/10.22126/arww.2021.6175.1201
  39. Anawar, M., & Chowdhury, R. (2020). Remediation of polluted river water by biological, chemical, ecological and engineering processes. Sustainability, 12(17), 7017. https://doi.org/10.3390/su12177017
  40. Astbury, J. (2017). River Aire by Superpositions: Where the line between the natural and planned is blurred. Architectural Review. https://www.architectural-review.com/buildings/river-aire-by-superpositions-where-the-line-between-the-natural-and-planned-is-blurred
  41. Atelier Dreiseitl. (2012). Kallang River-Bishan Park, Singapore. World Landscape Architect. https://worldlandscapearchitect.com/kallang-river-bishan-park-singapore-atelier-dreiseitl/?v=3a1ed7090bfa
  42. Buckley, R. (1991). Environmental impacts of recreation in parks and reserves. Perspectives in Environmental Management, 243–258. https://doi.org/10.1007/978-3-642-76502-5_13
  43. Cieślak-Arkuszewska, A. (2020). A river in small town landscape. Selected issues. Przestrzeń i Forma. https://doi.org/10.21005/pif.2020.44.D-01
  44. Cook, E. A. (1991). Urban landscape networks: an ecological planning framework. Landscape Research, 16(3), 7–15. https://doi.org/10.1080/01426399108706345
  45. Ebadi, A. G., Toughani, M., Najafi, A., & Babaee, M. (2020). A brief overview on current environmental issues in Iran. Central Asian Journal of Environmental Science and Technology Innovation, 1(1), 1–11. https://doi.org/10.22034/CAJESTI.2020.01.08
  46. Emlaei, Z., Pourebrahim, S., Heidari, H., & Lee, K. E. (2022). The impact of climate change as well as land-use and land-cover changes on water yield services in Haraz Basin. Sustainability, 14(13), 7578. https://doi.org/doi.org/10.3390/su14137578
  47. Francis, R. A. (2012). Positioning urban rivers within urban ecology. Urban Ecosystems, 15(2), 285–291. https://doi.org/10.1007/s11252-012-0227-6
  48. Green, C. (2010). Towards sustainable flood risk management. International Journal of Disaster Risk Science, 1, 33–43. https://doi.org/10.3974/j. issn.2095-0055.2010.01.006
  49. Jobin, L., & Namour, P. (2017). Bioremediation in water environment: controlled electro-stimulation of organic matter self-purification in aquatic environments. Advances in Microbiology, 7, 813–852. https://doi.org/10.4236/aim.2017.712064
  50. Lin, Q. (2011). Influence of Dams on River Ecosystem and Its Countermeasures. Journal of Water Resource and Protection, 3(1), 60–66. https://doi.org/10.4236/jwarp.2011.31007
  51. Marzluff, J. M., Shulenberger, E., Endlicher, W., Alberti, M., Bradley, G., Ryan, C., ZumBrunnen, C., & Simon, U. (2008). An international perspective on the interaction between humans and nature. https://doi.org/10.1007/978-0-387-73412-5
  52. Mohammadi, M., Egli, M., Kavian, A., & Lizaga, I. (2023). Static and dynamic source identification of trace elements in river and soil environments under anthropogenic activities in the Haraz plain, Northern Iran. Science of the Total Environment, 892, 164432. https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2023.164432
  53. Pickett, S. T., Cadenasso, M. L., & Grove, J. M. (2004). Resilient cities: meaning, models, and metaphor for integrating the ecological, socio-economic, and planning realms. Landscape and Urban Planning, 69(4), 369–384. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2003.10.035
  54. Pickett, S. T., Cadenasso, M. L., Grove, J. M., Nilon, C. H., Pouyat, R. V., Zipperer, W. C., & Costanza, R. (2001). Urban ecological systems: linking terrestrial ecological, physical, and socioeconomic components of metropolitan areas. Annual Review of Ecology and Systematics, 32(1), 127–157. https://doi.org/10.1146/annurev.ecolsys.32.081501.114012
  55. Pirnia, A., Darabi, H., Choubin, B., Omidvar, E., Onyutha, C., & Haghighi, A. T. (2019). Contribution of climatic variability and human activities to stream flow changes in the Haraz River basin, northern Iran. Journal of Hydro-Environment Research, 25, 12–24. https://doi.org/10.1016/j.jher.2019.05.001
  56. Schmutz, S., & Moog, O. (2018). Dams: ecological impacts and management. Riverine Ecosystem Management: Science for Governing towards a Sustainable Future, 111–127. https://doi.org/10.1007/978-3-319-73250-3_6
  57. Schouten, M. A., Van der Heide, C. M., Heijman, W. J., & Opdam, P. F. (2012). A resilience-based policy evaluation framework: Application to European rural development policies. Ecological Economics, 81, 165-175. https://doi.org/10.1016/j.ecolecon.2012.07.004
  58. Simsek, G. (2012). Urban river rehabilitation as an integrative part of sustainable urban water systems. Proceedings of the 48th International Society of City and Regional Planners Congress, Perm, Russia, 10–13. https://www.isocarp.net/data/case_studies/2239.pdf
  59. SWA Group. (2009). Buffalo Bayou Promenade, Houston, TX. American Society of Landscape Architects. https://www.asla.org/2009awards/104.html
  60. Trivedi, P. R. (2004). Environmental impact assessment. APH Publishing Corporation. https://books.google.com/books?id=DAJ6PQAACAAJ
  61. (2010). Shanghai Houtan Park. ArchDaily. https://www.archdaily.com/131747/shanghai-houtan-park-turenscape
  62. (2010). Shanghai Houtan Park. Chinese Architects. https://www.chinese-architects.com/en/turenscape-haidian-district-beijing/project/shanghai-houtan-park
  63. Turner, M. G. (2005). Landscape ecology: what is the state of the science? Annu. Rev. Ecol. Evol. Syst., 36(1), 319–344. https://doi.org/10.1146/annurev.ecolsys.36.102003.152614
  64. ‏Walker, B. H., Salt, D., & Reid, W. V. (2006). Resilience thinking: sustaining ecosystems and people in a changing world. Island Press. https://cir.nii.ac.jp/crid/1130282271507962752
  65. Wang, D., Zhu, X., Xi, W., Pan, H., Yao, H., & Du, Y. (2023). Purification capacity of natural biofilms and their physiochemical and biological properties: a case study in the Jishan River, a heavily polluted river. Water Supply, 23(4), 1611–1625. https://doi.org/10.2166/ws.2023.078
  66. Wu, C., & Nepal, S. K. (2010). Introduction to Outdoor Recreation: Providing and Managing Natural Resource Based Opportunities. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2010.07.016
  67. Yi, Y., Yang, Z., & Zhang, S. (2010). Ecological influence of dam construction and river-lake connectivity on migration fish habitat in the Yangtze River basin, China. Procedia Environmental Sciences, 2, 1942–1954. https://doi.org/10.1016/j.proenv.2010.10.207
  68. Yifang Ecoscape. (2019). Weiliu Wetland Park, Xianyang, China. World Landscape Architect. https://worldlandscapearchitect.com/weiliu-wetland-park-xianyang-china-yifang-ecoscape/?v=4f74d343f26b
  69. Yu, K. (2015). A resilient landscape. Topos, 90, 84–89. https://www.turenscape.com/en/news/detail/330.html
  70. Zargari, A., Salarijazi, M., Ghorbani, K., & Ahmad Dehghani, A. (2023). Effect of dam construction on changes in river’s environmental flow (case study: Gorganrood river in the south of the Caspian Sea). Applied Water Science, 13(11), 212. https://doi.org/10.1007/s13201-023-02011-3
  71. Zevenbergen, C. (2016). Flood resilience. An edited collection of authored pieces comparing, contrasting, and integrating risk and resilience with an emphasis on ways to measure resilience, 1(1), 277.‏
  72. Zhang, X., Fang, C., Wang, Y., Lou, X., Su, Y., & Huang, D. (2022). Review of Effects of Dam Construction on the Ecosystems of River Estuary and Nearby Marine Areas. Sustainability, 14(10), 5974. https://doi.org/10.3390/su14105974

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 17 مهر 1403
  • تاریخ بازنگری: 20 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 21 آذر 1403
  • تاریخ اولین انتشار: 30 دی 1403
  • تاریخ انتشار: 30 دی 1403

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار